Z cyklu: Pokochać siebie (10)
Dlaczego przywiązuję aż taką wagę do moich piątkowych wpisów? Bo prawie wszyscy patientci, którzy pojawiają się na moich sesjach hipnoterapii, mają poczucie wartości na poziomie skoszonej trawy. I to nawet wtedy gdy zapewniają, że kochają siebie! Nie wiem, czy to dotyczy czytelników postów, ale wiem, że czytają je również terapeuci. Z całego serca zachęcam, abyście pracę ze swoimi patientami zaczynali od podniesienia ich poczucia wartości. Ja każdemu nowemu patientowi mówię mniej więcej tak:
Jeśli czujesz lub widzisz, że twój rozmówca jest niezadowolony a może nawet zły z twojego powodu, nie spuszczaj głowy, nie zmieniaj zdania, nie przepraszaj i nie czuj się przegrany. Uśmiechnij się i powiedz do rozmówcy: „Zdenerwowałeś się, bo uważasz, że ja powinienem myśleć inaczej?”. Niby nic, a wiesz, jak bardzo to zdanie zmienia energię rozmowy? Wyraziłeś werbalnie, że niezadowolenie dotyczy nie ciebie, ale JEGO! Ja tę technikę stosuję od czasu lektury książek Wayne Dyera i sprawdza mi się jak mało co!
A jeśli zauważam, że ktoś manipuluje, aby mnie do czegoś przekonać, mówię coś takiego: „W zasadzie mógłbym przyznać ci rację, ale ja naprawdę jestem przekonany o tym co mówię. Przykro mi, ale będziesz musiał jakoś radzić sobie ze swoimi nerwami”. W zasadzie to zdanie załatwia problem, chyba że twoim rozmówcą jest wyjątkowy beton, który za wszelką cenę chce cię przekabacić na swoją stronę. Gdy to usłyszy, może naprawdę strzelić focha, ale czy naprawdę zależy ci na betonie?
Często jednak zdarza się, że ktoś cię lubi, zależy mu na tobie, a mimo to powie ci coś przykrego. Z kolei ty nie strzelaj focha, nie oburzaj się, nie udowadniaj, że nie ma racji, aby go przekonać i zyskać jego aprobatę. Ja mówię wtedy krótko: „Dziękuję, że mi to uświadomiłeś”. I po temacie! A tak naprawdę warto nauczyć się ignorować niechęć innych i nie zwracać uwagi na tych, którzy w ten sposób chcą nami manipulować. Zauważyliście zapewne, że od czasu do czasu pod moimi tekstami czy rolkami pojawiają się obrzydliwe komentarze. Cel jest jeden. Sprowokować mnie.
Kiedyś to się udawało, ale nie dziś. Czasami mam niezwykle złośliwą, inteligentną i błyskotliwą ripostę, że aż moje ego wyje z wściekłości, że jej nie publikuję. Zamiast tego przesyłam serduszko, bo ignorowanie takiego zacietrzewionego komentatora to jedyne wyjście. Mam poczucie swojej wartości i nie pozwalam, abym patrzył na siebie przez pryzmat nienawistnego komentatora. A on jest bezradny, bo nie może dalej wylewać swojej żółci na kogoś, kto zrobił unik. I spójrzcie państwo – nic się nie stało! I tłumom zamarł na ustach krzyk. Bo audytorium nie przewidziało… że unik zrobi byk! Ole!
p.s.
Dostaję sporo sygnałów, że niektórzy chcieliby ze mną porozmawiać na żywo. Będzie taka możliwość w najbliższą niedzielę 8 grudnia o godz.20:00. u Siewców Prawdy. To nie będzie wykład ani warsztat, ale swobodna rozmowa, bo organizatorzy zapewniają dwukierunkową komunikację, więc każdy słuchacz może się wypowiedzieć lub o coś zapytać. Wystarczy wejść na stronę Siewców Prawdy: https://rumble.com/c/SiewcyPrawdy/livestreams
