Z cyklu: Pokochać siebie (23)
Czasami spotykam się z pytaniem, które dla niektórych z Was może wydać się niemal śmieszne – „Od czego zacząć pokochanie siebie?” Moi patientci pytają o to bardzo szczerze, jakby chodziło o przepis na prozdrowotne danie. Po pierwsze musisz wymazać ze swojej podświadomości, że istnieje tylko jedna, jedyna koncepcja samego siebie i że jest ona cały czas albo dodatnia, albo ujemna. Właśnie od tego trzeba zacząć.
Jesteśmy istotami złożonymi, zmieniającymi się niczym chmury na niebie, a nasze przekonania o sobie – zarówno te pozytywne, jak i te negatywne – to tylko ulotne obrazy, którym warto się przyjrzeć. Ważne jest zrozumienie, że wszystkie schematy, które wpojono nam od najmłodszych lat, to nie są definitywne wyroki. Od dzieciństwa uczono nas, że musimy być albo nieskazitelni, albo całkowicie bezużyteczni – ale życie nie jest czarno-białe, jest pełne barw i odcieni.
Na pytanie, czy kochasz siebie odpowiesz dopiero wtedy gdy zbadasz te różne aspekty siebie: fizyczny, intelektualny, społeczny, emocjonalny, a nawet artystyczny czy sportowy. Każdy z nas ma wiele portretów, a każdy z nich jest ważny i wartościowy, bo to one składają się na całość. Pamiętaj – na każdym z nich jesteś TY, niezależnie od tego, którą wersję właśnie dziś prezentujesz światu. Niezależnie od tego, czy masz zdolności muzyczne, literackie, a może jesteś „złotą rączką” – wszystkie te elementy tworzą unikalną mozaikę, która jest Tobą. Nie warto ciągle porównywać się z innymi czy krytykować siebie za każdy błąd. To, co wydaje się być nieidealne, może być właśnie Twoją największą siłą, o ile nauczysz się to akceptować.
Kluczem do prawdziwej samoakceptacji jest stworzenie fundamentu, który nie zależy od chwilowej samooceny. Jest nim poczucie własnej wartości. Jesteśmy tylko ludźmi – raz na wozie, raz pod wozem, jednak wartość, którą masz jako człowiek, nie jest miarą sukcesów ani porażek. To jakbyś miała stały depozyt w banku, który nikt nie jest w stanie obniżyć – niezależnie od chwilowych kryzysów czy emocjonalnych wahań. Niezależnie od tego, czy dzisiaj czujesz się silna, czy osłabiona, Twoja wewnętrzna wartość pozostaje niezmienna.
Nic nie jest przesądzone na zawsze. W każdej chwili możesz zacząć od nowa, pracując nad sobą, ulepszając swoje zachowania i przekonania. Daj sobie prawo do błędów i ucz się na nich, bo w każdym upadku kryje się potencjał do wzrostu. Pokochaj siebie, nie za to, że jesteś idealna, ale dlatego, że jesteś sobą – z wszystkimi swoimi barwami, cieniami i blaskami. Bo prawdziwa miłość do siebie to fundament, który otwiera drzwi do nieskończonych możliwości.
p.s.
Konsekwentnie wybieram rodzaj żeński ze względu na szacunek do wrażliwości kobiet i inteligencji mężczyzn, którzy potrafią ten rodzaj zamienić.
